Het is alweer november. Sint Maarten is net voorbij. Wat gaf dat een spanningen. Het is best een beetje griezelig om liedjes te zingen aan de deuren bij mensen die je niet eens kent. Het begon al met het knutselen van de lampion en iedere dag vragen of het al zover is. Ze telden de dagen af… En eindelijk was het dan zover, de dag dat ze mogen lopen. Er worden liedjes geoefend,want die wilden ze wel goed kennen. De middelste heeft het meeste last van de spanningen. Die leeft er het meest naar toe en als het dan zover is, dan is het na 4 huizen ook wel weer goed geweest. De spanning is eraf en het is wel leuk geweest.
Grote schat zonder gebruiksaanwijzing
Dan denk je dat de spanningen even voorbij zijn, maar niets is minder waar. De spanningen blijven in rap tempo stijgen en niet voor alle kinderen is dat hanteerbaar. Ik heb zo’n kindje. Tegenwoordig is temperamentvol het nieuwe woord en ik ga er gewoon in mee. We willen eigenlijk onze kinderen niet in hokjes stoppen en tegelijkertijd verlang je naar een verklaring voor het gedrag van je eigen kind en druk je er toch, onbewust, een stempel op…
Lees de blog van Joyce Faber hier verder.
Geef een reactie